wykłócać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykłócać sięam się, wykłócać sięa się, wykłócać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócąc się, zabiegać o uzyskanie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykłócał się z żoną o pieniądze. Wykłócali się z kierownikiem o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykłócać się — ndk I, wykłócać sięam się, wykłócać sięasz się, wykłócać sięają się, wykłócać sięaj się, wykłócać sięał się wykłócić się dk VIa, wykłócać sięcę się, wykłócać sięcisz się, wykłócać siękłóć się, wykłócać sięcił się 1. częściej ndk «kłócić się… … Słownik języka polskiego
rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użerać się — ndk I, użerać sięam się, użerać sięasz się, użerać sięają się, użerać sięaj się, użerać sięał się posp. «wykłócać się, spierać się o coś zażarcie; przełamywać czyjś opór, zmuszać kogoś do wykonania, spełnienia czegoś, ciągle upominać kogoś»… … Słownik języka polskiego
handryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, handryczyć sięczę się, handryczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, kłócić się z kimś uparcie, chcąc komuś dokuczyć lub zmusić do zrobienia czegoś; drażnić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; … Langenscheidt Polski wyjaśnień
awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu … Słownik języka polskiego
cierpliwość — Święta, anielska cierpliwość «wielka, niewyczerpana cierpliwość»: Jacek i Anna znali się przynajmniej od dwudziestu lat i lubili, to znaczy Jacek uwielbiał ją prowokować i wykłócać się z nią o tak zwane sprawy zasadnicze, a Anna znosiła to z… … Słownik frazeologiczny
dniówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dniówkawce; lm D. dniówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dzień pracy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wreszcie koniec dniówki. Za cztery dniówki na budowie mam tyle, co nauczyciel na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień